Άρθρο 104

Κάθε πρόσωπο ή επιχείρηση, που συνάπτει ή ανανεώνει, μετά την 1η Ιανουαρίου 1958 ή, για τα κράτη που προσχωρούν, μετά την ημερομηνία της προσχώρησής τους, συμφωνίες ή συμβάσεις με τρίτο κράτος, διεθνή οργανισμό ή υπήκοο τρίτου κράτους, δεν δύναται να επικαλείται τις συμφωνίες ή τις συμβάσεις αυτές για να αποφύγει τις υποχρεώσεις οι οποίες του επιβάλλονται από την παρούσα Συνθήκη.

Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει όλα τα μέτρα που κρίνει αναγκαία, για να γνωστοποιεί στην Επιτροπή, κατόπιν αιτήσεώς της, κάθε πληροφορία σχετική με τις συμφωνίες ή συμβάσεις, που συνάπτονται μετά τις ημερομηνίες που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο, εντός του πεδίου εφαρμογής της παρούσας Συνθήκης, από κάθε πρόσωπο ή επιχείρηση με τρίτο κράτος, διεθνή οργανισμό ή υπήκοο τρίτου κράτους. Η Επιτροπή δύναται να απαιτεί τη γνωστοποίηση των πληροφοριών αυτών μόνο για να διαπιστώσει ότι οι συμφωνίες ή συμβάσεις αυτές δεν περιέχουν ρήτρες που εμποδίζουν την εφαρμογή της παρούσας Συνθήκης.

Κατόπιν αιτήσεως της Επιτροπής, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφαίνεται αν οι συμφωνίες ή συμβάσεις αυτές συμβιβάζονται προς τις διατάξεις της παρούσας Συνθήκης.